A investigación psicolóxica, xa experimental, xa observacional, en situacións naturais, farase sempre con respecto á dignidade das persoas, ás súas crenzas, á súa intimidade, ó seu pudor, con especial delicadeza en áreas como o comportamento sexual, que a maioría dos individuos reserva para a súa privacidade, e tamén en situacións -de anciáns, accidentados, enfermos, presos, etc.- que, ademais de certa impotencia social conlevan un serio drama humano que é preciso respectar tanto como investigar.

MAPA DE PROFESIONAIS

SUBVENCIÓNS

BUSCAR

Lazo

GIPCE

Grupo de intervención psicolóxica en catástrofes e emerxencias

III Congreso de Psicoloxía Profesional de Galicia
“Camiños da Psicoloxía”
Resumen de contidos

Última Editorial

Cando chegou a hora da verdade, a imaxe que nos devolveu o espello estaba lonxe do desexable, nin sequera do merecido; nese momento quebrouse a inxenuidade de pensarmos que estabamos preparados, tras anos e anos minguando os recursos da nosa Sanidade. A hora da verdade foi unha ameaza invisible que correu como a pólvora por todo o planeta e que agora, que podemos coller algo aire para revisar danos, só chegamos a albiscar o impacto real. Das chanzas sobre o coronavirus, alá por febreiro ou mesmo a comezos de marzo, a un confinamento inédito na sociedade contemporánea que nos introduciu nunha realidade distópica que aínda nos ten somerxidos nun sentimento de irrealidade.

A emerxencia sanitaria da COVID-19 está a supoñer o test de estrés definitivo aos servizos públicos, nomeadamente ao Sistema Público de Saúde, pero tamén aos servizos sociais, á educación... E foi aí, cando tocou apertar, que vimos que os anos e anos de recortes tiñan consecuencias, que agora se traducían en recursos insuficientes, en profesionais da saúde desbordados, retorcendo as cifras para que parecese que o noso sistema podía soportar o que viña por diante mentres se montaban hospitais de campaña; con residencias de maiores en precario, con servizos sociais escuálidos. E por suposto, cunha atención psicolóxica insuficiente, como vimos denunciando desde este Colexio hai décadas.

O 13 de maio, a Organización Mundial da Saúde fixo un chamamento a «aumentar substancialmente os investimentos para evitar unha crise de saúde mental», na presentación do Informe de políticas sobre a COVID-19 en materia de saúde mental, mentres que reclamaba empregar esta oportunidade para compensar a clamorosa falta de investimento nos servizos de saúde mental, e así garantir que todas as persoas poidan acceder ao apoio psicolóxico. Non poderíamos coincidir máis.

Das leccións que nos deixará a vivencia da COVID-19 (da que aínda non saímos e ignoramos como se desenvolverá), sen dúbida, unha das máis importantes é a de protexer e investir na nosa Sanidade Pública, como o ben máis prezado; unha defensa que debemos facer tamén do conxunto dos servizos públicos como garante de benestar para a cidadanía.

Urxe descentralizar e achegar a asistencia psicolóxica á cidadanía instaurando a figura do profesional da psicoloxía nos centros de Atención Primaria. Isto permitiría un acceso máis rápido da poboación, especialmente para as persoas que se viron máis afectadas pola pandemia (persoas maiores, nenos, nenas e adolescentes, vítimas de violencia de xénero, vítimas de abusos, profesionais expostos/as, superviventes ao COVID-19 etc.).

Debemos asegurar que todos os equipos de orientación dos centros educativos contan cun profesional da psicoloxía que poida dar resposta ás necesidades emocionais que presenten os nenos, nenas e adolescentes como consecuencia da pandemia ao seu regreso ás aulas. Se algo debemos ter aprendido nestes meses é a importancia do aspecto emocional no desenvolvemento dos rapaces e rapazas. Precisamos contar con psicólogos e psicólogas nos servizos sociais e nos CIMs de todos os concellos de Galicia para que poidan atender as demandas psicolóxicas da veciñanza, aguzadas neste momento.

Porque se ben todo quedou sometido ao interese de saúde pública para frear a expansión do coronavirus, é responsabilidade tamén da Administración Pública facer fronte ao impacto psicolóxico que esta experiencia ocasiona. E como tan oportunamente sinalou a OMS, a precaria atención á saúde mental e ao benestar psicolóxico, consecuencia da falta de investimento endémica nestes servizos, debe ser compensada, pero con obxectivos a longo prazo, non con parches no inmediato.

Unha sociedade na que todas as persoas teñan garantida a accesibilidade ao apoio psicolóxico é un dos obxectivos máis claros que temos por diante. Porque, desde logo, é impensable falar de saúde sen contemplar a saúde mental e o benestar psicolóxico; máis aínda en tempos de pandemias.

Trámites e servizos ofrecidos polo Colexio Oficial de Psicoloxía de Galicia aos usuarios dos servizos psicolóxicos

O Colexio

Arquivo

Seccións

Grupos / Comisións

Actividades

Servizos

Emprego

Comunicación

Galería

Novas

Directorio Psicólogo/Psicóloga

Páxinas

obradoiro