Documentación

Interpretación do Art. 25 do Código Deontolóxico

Anexo	Tamaño
interpretacion_do_art_25_do_codigo_deontoloxico.pdf	322.14 KB

A Comisión de Ética e Deontoloxía nos Colexios de Psicólogos do estado

Anexo	Tamaño
a_comision_de_etica_e_deontoloxia_nos_colexios_de_psicologos_do_estado.pdf	328.02 KB

O consentimento informado

Anexo	Tamaño
o_consentimento_informado.pdf	319.39 KB

Sobre a prestación de consentimento en menores

Anexo	Tamaño
sobre_a_presentacion_de_consentimento_en_menores.pdf	323.45 KB

A autonomía informativa

Anexo	Tamaño
a_autonomia_informativa.pdf	321.21 KB

Dilemas éticos na práctica da psicoloxía

Anexo	Tamaño
dilemas_eticos_na_practica_da_psicoloxia.pdf	320.75 KB

Aclarando conceptos

Anexo	Tamaño
aclarando_conceptos.pdf	331.37 KB

O suxeito dun informe

Anexo	Tamaño
o_suxeito_dun_informe.pdf	327.06 KB

Sobre as sancións das infraccións deontolóxicas

Anexo	Tamaño
sobre_as_sancions_das_infraccions_deontoloxicas.pdf	317.18 KB

Dilemas éticos no traballo con menores

Anexo	Tamaño
dilemas_eticos_no_traballo_con_menores.pdf	320.8 KB

Imparcialidade

Anexo	Tamaño
imparcialidade.pdf	337.48 KB

Contra informes

Anexo	Tamaño
contra_informes.pdf	335.99 KB

O uso dos test

Anexo	Tamaño
o_uso_dos_test.pdf	329.02 KB

O consentimento para a intervención con fillos e fillas menores de proxenitores en conflito

Anexo	Tamaño
o_consentimento_para_a_intervencion_con_fillos_e_fillas_de_proxenitores_en_conflicto.pdf	335.3 KB

A obxección de conciencia

Anexo	Tamaño
a_obxeccion_de_conciencia.pdf	320.88 KB

Informes periciais vs. Informes clínicos

Anexo	Tamaño
informes_periciais.pdf	339.39 KB

Sobre o uso do termo "vítima"

Anexo	Tamaño
sobre_o_uso_do_termo_vitima.pdf	322.89 KB

Recomendacións deontolóxicas na intervencion profesional

Anexo	Tamaño
recomendacions_deontoloxicas_na_intervencion_profesional.pdf	84.17 KB

O respecto ao principio de autonomía

Anexo	Tamaño
o_respecto_o_principio_da_autonomia.pdf	95.56 KB

Tweets by @copgalicia

COLEXIACIÓN

Informe sobre a colexiación obrigatoria

Servizo de atención

Entra no espazo de preguntas máis frecuentes

Código Deontolóxico

Artigo 16º

Os deberes e dereitos da profesión de Psicólogo constitúense a partir dun principio de independencia e autonomía profesional, calquera que sexa a posición xerárquica que nunha determinada organización ocupe respecto a outros profesionais e autoridades superiores.

MAPA DE PROFESIONAIS

SUBVENCIÓNS

BUSCAR

GIPCE

Grupo de intervención psicolóxica en catástrofes e emerxencias

III Congreso de Psicoloxía Profesional de Galicia
“Camiños da Psicoloxía”
Resumen de contidos

Última Editorial

As mortes silenciadas

É o único horizonte que compartimos todos os seres humanos e, aínda así, cústanos mirar cara a el, evitámolo e ignorámolo. Pero a morte forma parte da propia vida e unha atención á morte implica unha mellor calidade de vida, aínda que poida resultar paradoxal nun inicio. En relación coa morte, a nosa sociedade mantén asuntos pendentes por omisión, por ser mortes indesexables, por relegalas ao privado e por colidir con esa idea de que a morte é unha condición natural que pecha un ciclo vital na vellez.

Moito se ten debatido sobre a eutanasia nos últimos tempos, tras a exposición de varios casos mediáticos que saíron á luz para denunciar a falta de regulación desta cuestión que pretende por fin á vida propia ata onde lle resulte tolerable na súa existencia. A defensa irracional da vida que se fixo e se continúa a facer en certos ámbitos da nosa sociedade aséntase en bases xudeocristiás e ocasiona un gran sufrimento engadido a quen xa se atopa nunha situación de altísimo padecemento.

É tempo de poñermos na axenda política de maneira seria, de xeito explícito e sen prexuízos morais nin relixiosos, a cuestión da eutanasia sobre a que hai un consenso, estímase, do 80% da cidadanía a favor da súa regulación. A vida é propia de cada individuo e a morte, como parte desa vida, ten que ter garantida a mesma dignidade que o resto das etapas vitais da persoa. Falamos de liberdades individuais, de dereitos que non obrigan a ninguén, senón que ofrecen unha posibilidade máis que a moral non pode impedir.

Porque xa é sufrimento dabondo o de padecer unha enfermidade dexenerativa ou terminal, sen a angustia engadida de prever a condena a un sufrimento insoportable futuro no que non hai máis saída ao padecemento que a morte por circunstancias naturais, sen outra abordaxe sanitaria que a de ofrecer coidados paliativos (imprescindibles, por outra banda). O suicidio "preventivo", na clandestinidade e adiantado antes de que os efectos da patoloxía impidan levar a cabo esa morte desexada, ou requirir de cooperación para asistir ao suicidio, sabendo que ese ser querido se enfrontará a penas de cárcere ademais do impacto psicolóxico desa vivencia, son indicadores máis que suficientes da necesidade de despenalizar a eutanasia e de regulala con todas as garantías e cautelas que cumpran.

Unha atención específica deberíamos prestala a outra morte ignorada que urxe ser atendida e que permanece invisible malia a súa frecuencia: a morte perinatal. Mentres se fan pretenciosos alegatos ao dereito á vida, óbviase que máis dun 25% dos embarazos culminarán nun aborto espontáneo ou en morte fetal, unha perda que implica un sufrimento grande para o que, inexplicablemente, non se conta con apoio psicolóxico nun transo así na rede pública.

A perda dun bebé durante o embarazo, o parto ou ao pouco tempo de nacer é unha circunstancia vital que crea un sentimento de dor e de culpa que pode desencadear un dó complicado. En cambio, tanto polas experiencias próximas como polas que se coñecen nos medios de comunicación a modo de denuncia, o que se traslada é un sistema sanitario inhumano, con prácticas cruentas como compartir o cuarto na hospitalización tras un parto dun feto morto, por exemplo, con quen acaba de dar a luz o seu bebé.

Unha atención psicolóxica á morte, como parte da vida, é fundamental, e a súa garantía na rede pública situaríanos como unha sociedade xusta e avanzada. Son dous exemplos que urxen ser atendidos, porque ambos os dous casos seguen marcados polo estigma social e polo tabú, o que engade sufrimento a quen sofre, un padecemento innecesario a quen xa está a vivir unha dor intensa.

Trámites e servizos ofrecidos polo Colexio Oficial de Psicoloxía de Galicia aos usuarios dos servizos psicolóxicos

O Colexio

Arquivo

Seccións

Grupos / Comisións

Actividades

Servizos

Emprego

Comunicación

Galería

Novas

Documentación

obradoiro