Circular Nº 256

Portada Circular 256
Edita: 
Colexio Oficial de Psicoloxía de Galicia
Autor: 
Colexio Oficial de Psicoloxía de Galicia
Data: 
11/2015
Editorial: 

A asistencia pública en saúde mental, precarizada 

Os síntomas que vimos rexistrando non deixan lugar a dúbida no diagnóstico: a especialidade da psicoloxía clínica na asistencia pública estase a precarizar a gran velocidade. Desde o Colexio denunciamos unha situación que consideramos intolerable, consecuencia dos recortes que están a incidir na calidade asistencial que reciben as persoas usuarias da sanidade pública galega. 

No COPG somos conscientes de que esta situación de crise económica obriga a uns axustes duros que afectan a toda a asistencia sanitaria pública, pero non pode servir como escusa para que non se realicen de forma proporcionada e razoable. Coa crise como pretexto, abandonouse o Plan Estratéxico de Saúde Mental, que implicaría un mínimo crecemento dos recursos humanos, incluídas tamén as psicólogas e psicólogos clínicos. A Administración polas súas actuacións recoñece a necesidade de prestar asistencia psicolóxica desde os seus centros públicos, pero no canto de aumentar os recursos propios, asina convenios con oenegués para a prestación en oncoloxía ou coidados paliativos, por exemplo. Este tipo de contratación implica poñer nun serio compromiso á autonomía coa que exercen os psicólogos e psicólogas dependentes de entidades alleas aos centros médicos e repercute finalmente sobre as persoas usuarias finais, é dicir, pacientes. 

É imprescindible garantir a autonomía dos e das facultativas especialistas, e iso só se pode conseguir a través de prazas públicas no SERGAS. Tamén hai anos que comprobamos o procedemento imposto en certas unidades de atención primaria que obriga a derivar primeiro a psiquiatría e que unha vez se teña o seu visto bo poida acceder a psicoloxía clínica, o que supón unha inxustiza e unha falta de recoñecemento ao traballo dos e das psicólogas clínicas. 

Estes feitos agrávanse coa ausencia por segundo ano consecutivo de prazas para a especialidade de psicoloxía clínica na Oferta Pública de Emprego (OPE) do SERGAS, o que implica desatender unha necesidade evidente, recoñecida pola propia Administración que palía con convenio externos, precarizando os e as profesionais, limitando a súa autonomía e redundando finalmente na asistencia ás persoas usuarias. 

Cando a situación actual, agravada pola crise económica, está a repercutir na saúde da cidadanía, especialmente a nivel mental, non investir en facultativos/as da especialidade de psicoloxía clínica é un acto de irresponsabilidade. Esta decisión, por segundo ano consecutivo, é realmente grave e demostra a deixadez desta Administración no relativo á especialidade de psicoloxía clínica, como por exemplo tamén a obviou para a supervisión do proxecto europeo de investigación para o tratamento da depresión online que deu comezo este ano na nosa Comunidade. 

Para o Colexio é inadmisible unha nova OPE do SERGAS que non contemple a especialistas de psicoloxía clínica e que a asistencia psicolóxica se ofreza a través de prazas públicas e non de convenios con oenegués. A Xunta de Galicia debe actuar con responsabilidade e non continuar a favorecer a precarización dos e das profesionais que prestan a asistencia pública en psicoloxía clínica. 

Comprobamos unha vez máis como non existe un protocolo de actuación para a atención psicolóxica en centros hospitalarios en casos de emerxencia. Desde que se formou o Grupo de Intervención Psicolóxica en Catástrofes e Emerxencias véñense recibindo demandas de intervención en hospitais, cando por lei teñen a obriga de contar co seu propio equipo de saúde mental e con protocolos específicos para este tipo de situacións. Isto evidencia a falta de interese, por unha banda, e a ausencia dunha adecuada protocolización dos psicólogos e psicólogas neste campo, malia que os propios equipos directivos do SERGAS recoñecen que existe esta importante necesidade.

 Neste Colexio seguiremos traballando na defensa da profesión no sistema público, tanto para consolidar a asistencia en atención especializada como para a súa implantación en atención primaria.